کھنگر اِٹ دی محل ماڑیاں
نہیں پوچے دی لوڑ
سندلے بنھ پِٹیون اوکھا
نہ ہاسے دی تھوڑ
چھت تے ناہری دھپ دی ٹولی
پاندی پھرے دھمال
بھمبنی اتے بُت مور دا
نچے وا دے نال
ساوے پپلاں نال کھلوتے
نِمو جُھون شرینہہ
تس دے مارے رپڑاں اوہلے
میں تے وسدا مینہہ
اینویں آل دوالے وسدے
شک پئے کردے میتھے
ورھیاں پہلاں وی اک واری
میں آیا ساں ایتھے